Inspiratie & meditatie

Ode aan de Voorouders

In de schaduw van de tijd, waar het verleden zich verweeft,

Een eerbetoon aan hen die gingen, opdat wij zouden leven, opdat wij zouden erven.

Voorouders, wiens voetstappen zijn vervaagd in de gang van de eeuwen,

Jullie namen mogen dan vervagen, maar jullie erfenis zal nooit verbleken.

Jullie waren de pioniers, de bouwers van ons fundament,

Met elke ademtocht legden jullie een steen, een verhaal, een moment.

Van verre landen tot oude tradities,

Jullie reikten over grenzen, overstegen de tijd met moedige ambities.

In de stilte van het verleden hoor ik jullie fluisteren,

Verhalen van strijd, van liefde, van het leven dat jullie hebben moeten doorwaden.

Door stormen en zonneschijn, door vreugde en verdriet,

Jullie vormden de weg die we bewandelen, een weg die jullie niet verlieten.

O, voorouders, jullie zijn de wortels die ons verbinden,

Met een verleden doordrenkt van lessen, waarvan we nog steeds leren.

In onze ogen dragen we de reflectie van jullie gezichten,

Een erfenis van kracht, een erfenis van innerlijke lichten.

Voor de offers die jullie brachten, de dromen die jullie deelden,

Deze ode aan de voorouders, een loflied dat door de generaties heen schalt.

Mogen we jullie erfenis koesteren en doorgeven.